در تمام صور مذکوره در این مبحث، هر یک از زوجین که زنده باشد فرض خود را میبرد و این فرض عبارت است از: نصف ترکه برای زوج و ربع آن برای زوجه، در صورتی که میت اولاد یا اولادِ اولاد نداشته باشد، و از ربع ترکه برای زوج و ثمن آن برای زوجه، در صورتی که میت اولاد یا اولادِ اولاد داشته باشد؛ و مابقی ترکه، بر طبق مقررات مواد قبل، مابین سایر وراث تقسیم میشود.