هرگاه در حین موت مورث، حملی باشد که، اگر قابل وراثت متولد شود، مانع از ارث تمام یا بعضی از وراث دیگر میگردد، تقسیم ارث به عمل نمیآید تا حال او معلوم شود؛ و اگر حمل مانع از ارث هیچ یک از سایر وراث نباشد و آنها بخواهند ترکه را تقسیم کنند، باید برای حمل حصهای که مساوی حِصِه دو پسر از همان طبقه باشد کنار گذارند و حصه هر یک از وراث مُراعا است تا حال حمل معلوم شود.