اگر اشخاصی که بین آنها توارث باشد بمیرند و تاریخ فوت یکی از آنها معلوم و دیگری از حیث تقدم و تاخر مجهول باشد، فقط آن که تاریخ فوتش مجهول است از آن دیگری ارث می‌برد.
منو
اگر اشخاصی که بین آنها توارث باشد بمیرند و تاریخ فوت یکی از آنها معلوم و دیگری از حیث تقدم و تاخر مجهول باشد، فقط آن که تاریخ فوتش مجهول است از آن دیگری ارث می‌برد.
اگر تاریخ فوت اشخاصی که از یکدیگر ارث می‌برند مجهول و تقدم و تاخر هیچ یک معلوم نباشد، اشخاص مزبور از یکدیگر ارث نمی‌برند، مگر آنکه موت به سبب غَرق یا هَدم واقع شود که در این صورت از یکدیگر ارث می‌برند.
اموال غایب مفقودالاثر تقسیم نمی‌شود، مگر بعد از ثبوت فوت او یا انقضای مدتی که عادتاً چنین شخصی زنده نمی‌ماند.
هرگاه ورثه نسبت به اعیان تَرکه معاملاتی نمایند، مادام که دُیون متوفی تادیه نشده است، معاملات مزبوره نافذ نبوده و دُیّان می‌توانند آن را بر هم زنند.
حقوق مزبوره در ماده قبل، باید به ترتیبی که در ماده مزبوره مقرر است تادیه شود و مابقی، اگر باشد بین وراث تقسیم گردد.
حقوق و دیونی که به ترکه میت تعلق می‌گیرد و باید قبل از تقسیم آن اداء شود، از قرار ذیل است:
۱) قیمت کفن میت و حقوقی که متعلق است به اعیان ترکه، مثل عینی که متعلق رهن است.
۲) دیون و واجبات مالی متوفی.
۳) وصایای میت تا ثلث ترکه بدون اجازه ورثه و زیاده بر ثلث با اجازه آنها.
مالکیت ورثه نسبت به تَرَکه مُتَوَفی مستقر نمی‌شود، مگر پس از ادای حقوق و دیونی که به ترکه میت تعلق گرفته.
ارث به موت حقیقی یا به موت فرضی مورث، تحقق پیدا می‌کند.