گروه قانون: باب سوم: در ولایت قهری پدر و جد پدری

پدر و جد پدری و وصی منصوب از طرف یکی از آنان ولی خاص طفل نامیده ش

همین که طفل کبیر و رشید شد از تحت ولایت خارج می‌شود و اگر بعدا سفیه یا مجنون شود، قَیمی برای او معین می‌شود.

ولی مُسلِم نمی‌تواند برای امور مولی‌‌علیه خود وصی غیر مسلم معین کند.

اگر وصی منصوب از طرف ولی قهری به نگاهداری یا تربیت مولی ‌علیه و یا اداره امور او اقدام نکند یا امتناع از انجام وظایف خود نماید‌ منعزل می‌شود.

ممکن است پدر یا جد پدری به کسی که به سمت وصایت معین کرده اختیار تعیین وصی بعد فوت خود را برای مولی‌علیه بدهد.

هیچ یک از پدر و جد پدری نمی‌تواند با حیات دیگری برای مولی‌‌علیه خود وصی معین کند.

هر یک از پدر و جد پدری بعد از وفات دیگری می‌تواند برای اولاد خود، که تحت ولایت او می‌باشند، وصی معین کند تا بعد از فوت‌ خود در نگاهداری و تربیت آنها مواظبت کرده و اموال آنها را اداره نماید.

هرگاه ولی قهری منحصر به واسطه غیبت یا حبس به هر علتی که نتواند به امور مولی‌ علیه رسیدگی کند و کسی را هم از طرف خود معین ‌نکرده باشد، حاکم یک نفر امین به پیشنهاد مدعی‌العموم برای تصدی و اداره اموال مولی‌علیه و سایر امور راجعه به او موقتا معین خواهد کرد.

در مواردی که برای عدم امانت ولی قهری نسبت به دارائی طفل امارات قویه موجود باشد، مدعی‌العموم مکلف است از محکمه ‌ابتدایی، رسیدگی به عملیات او را بخواهد.

محکمه در این مورد رسیدگی کرده، در صورتی که عدم امانت او معلوم شد، مطابق ماده ۱۱۸۴ رفتار می‌نماید.

هرگاه ولی قهری طفل محجور شود، مدعی‌العموم مکلف است مطابق مقررات راجعه به تعیین قیم، قیمی برای طفل معین کند.