گروه قانون: فصل چهام: شرایط صحت نکاح

رضای زوجین شرط نفوذ عقد است، و هرگاه مکرَه بعد از زوال کُره، عقد را اجازه کند نافذ است، مگر اینکه اکراه به درجه‌ای بوده که عاقد‌ فاقد قصد باشد.

شرط خیار فسخ نسبت به عقد نکاح باطل است، ولی در نکاح دائم شرط خیار نسبت به صداق جایز است، مشروط بر اینکه مدت آن ‌معین باشد و بعد از فسخ مثل آن است که اصلا مَهر ذکر نشده باشد.

تعلیق در عقد موجب بطلان است.

تعیین زن و شوهر، به نحوی که برای هیچ یک از طرفین در شخص طرف دیگر شبهه نباشد، شرط صحت نکاح است.

هرگاه یکی از متعاقدین یا هر دو لال باشند عقد به اشاره از طرف لال نیز واقع می‌شود مشروط بر اینکه به طور وضوح حاکی از انشاء ‌عقد باشد.

توالی عرفی ایجاب و قبول شرط صحت عقد است.

عاقد باید عاقل و بالغ و قاصد باشد.

نکاح واقع می‌شود به ایجاب و قبول به الفاظی که صریحا دلالت بر قصد ازدواج نماید.