انگشتری که میت معمولاً استعمال می‌کرده و همچنین قرآن و رخت‌های شخصی و شمشیر او به پسر بزرگ او می‌رسد، بدون اینکه از حصه او از این حیث چیزی کسر شود، مشروط بر اینکه ترکه میت منحصر به این اموال نباشد.
منو
انگشتری که میت معمولاً استعمال می‌کرده و همچنین قرآن و رخت‌های شخصی و شمشیر او به پسر بزرگ او می‌رسد، بدون اینکه از حصه او از این حیث چیزی کسر شود، مشروط بر اینکه ترکه میت منحصر به این اموال نباشد.
اگر به واسطه بودن چندین نفر صاحبان فرض ترکه میت کفایت نصیب تمام آنها را نکند، نقص بر بِنت و بِنتَین وارد می‌شود؛ و اگر پس از موضوع کردن نصیب صاحبان فرض زیادتی باشد، و وارثی نباشد که زیاده را به عنوان قرابت ببرد، این زیاده بین صاحبان فرض بر طبق مقررات مواد فوق تقسیم می‌شود، لیکن زوج و زوجه مطلقاً و مادر، اگر حاجِب داشته باشد، از زیادی چیزی نمی‌برد.
در تمام صور مذکوره در این مبحث، هر یک از زوجین که زنده باشد فرض خود را می‌برد و این فرض عبارت است از: نصف ترکه برای زوج و ربع آن برای زوجه، در صورتی که میت اولاد یا اولادِ اولاد نداشته باشد، و از ربع ترکه برای زوج و ثمن آن برای زوجه، در صورتی که میت اولاد یا اولادِ اولاد داشته باشد؛ و مابقی ترکه، بر طبق مقررات مواد قبل، مابین سایر وراث تقسیم می‌شود.
اولادِ اولاد، تا هر درجه که پایین بروند، به طریق مذکور در ماده فوق ارث می‌برند، با رعایت اینکه، اَقرَب به میت اَبعَد را محروم می‌کند.
هرگاه میت اولادی بلاواسطه نداشته باشد، اولادِ اولاد او قائم مقام اولاد بوده و بدین طریق جزو وارث طبقه اول محسوب و با هر یک از ابوین که زنده باشد ارث می‌برد.
تقسیم ارث بین اولادِ اولاد بر حسب نسل به عمل می‌آید: یعنی هر نسل حصه کسی را می‌برد که به توسط او به میت می‌رسد. بنابراین، اولاد پسر دو برابر اولاد دختر می‌برند.
در تقسیم بین افراد یک نسل، پسر دو برابر دختر می‌برد.
هر گاه میت اولاد داشته باشد، گرچه یک نفر، اولادِ اولاد او ارث نمی‌برند.
هرگاه پدر یا مادر متوفی یا هر دو ابوین او موجود باشند یا چند دختر، فرض تمام دخترها دو ثلث ترکه خواهد بود که بِالسَّویه بین آنها تقسیم می‌شود و فرض هر یک از پدر و مادر یک سدس و مابقی اگر باشد بین تمام ورثه به نسبت فرض آنها تقسیم می‌شود مگر اینکه مادر حاجب داشته باشد، در این صورت مادر از باقی چیزی نمی‌برد.
هرگاه پدر یا مادر متوفی یا هر دو ابوین او موجود باشند با یک دختر، فرض هر یک از پدر و مادر سُدس ترکه و فرض دختر نصف آن خواهد بود، و مابقی باید بین تمام وراث به نسبت فرض آنها تقسیم شود، مگر اینکه مادر حاجِب داشته باشد که، در این صورت، مادر از مابقی چیزی نمی‌برد.
اگر متوفی ابوین نداشته و یک یا چند نفر اولاد داشته باشد، ترکه به طریق ذیل تقسیم می‌شود:
اگر فرزند منحصر به یکی باشد، خواه پسر خواه دختر، تمام ترکه به او می‌رسد.
اگر اولاد متعدد باشند، ولی تمام پسر یا تمام دختر، ترکه بین آنها بالسویه تقسیم می‌شود.
اگر اولاد متعدد باشند و بعضی از آنها پسر و بعضی دختر، پسر دو برابر دختر می‌برد.
اگر برای متوفی اولاد یا اولادِ اولاد، از هر درجه که باشند، موجود نباشد، هر یک از ابوین در صورت انفراد تمام ارث را می‌برد؛ و اگر پدر و مادر میت هر دو زنده باشند، مادر یک ثلث و پدر دو ثلث می‌برد، لیکن اگر مادر حاجِب داشته باشد، سُدس از ترکه متعلق به مادر و بقیه مال پدر است.