گروه قانون: مبحث اول: در کلیات طلاق

طلاق زنی که با وجود اقتضای سن عادت زنانگی نمی‌شود وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن سه ماه گذشته باشد.

طلاق در طهر مواقعه صحیح نیست، مگر اینکه زن یائسه یا حامل باشد.

طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نِفاس صحیح نیست، مگر این که زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا‌ شوهر غایب باشد به طوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

طلاق مخصوص عقد دائم است، و زن منقطعه به انقضای مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می‌شود.

ممکن است صیغه طلاق را به توسط وکیل اجراء نمود.

ولی مجنون دائمی می‌تواند، در صورت مصلحت مولی‌‌علیه، زن او را طلاق دهد.

طلاق‌ دهنده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد.

طلاق باید منجز باشد و طلاق معلق به شرط، باطل است.

طلاق باید به صیغه طلاق و در حضور لااقل دو نفر مرد عادل که طلاق را بشنوند واقع گردد.

مرد می‌تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.

تبصره – زن نیز می‌تواند با وجود شرایط مقرر در مواد (۱۱۱۹)، (۱۱۲۹) و (۱۱۳۰) این قانون، از دادگاه تقاضای طلاق نماید.