گروه قانون: مدنی

وکیل باید حساب مدت وکالت خود را به موکل بدهد و آنچه را که به جای او دریافت کرده است به او رد کند.

وکیل باید در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موکل را مراعات نماید و از آنچه که موکل بالصراحه به او اختیار داده، یا بر حسب‌ قراین و عرف و عادت داخل اختیار اوست، تجاوز نکند.

هرگاه از تقصیر وکیل خسارتی به موکل متوجه شود که عرفاً وکیل مسبب آن محسوب می‌گردد، مسئول خواهد بود.

وکالت در بیع وکالت در قبض ثمن نیست، مگر اینکه قرینه قطعی دلالت بر آن کند.

وکیل در محاکمه وکیل در قبض حق نیست، مگر اینکه قراین دلالت بر آن نماید و همچنین وکیل در اخذ حق وکیل در مرافعه نخواهد‌ بود.

وکیل نمی‌تواند عملی را که از حدود وکالت او خارج است انجام دهد.

وکالت باید در امری داده شود که خود موکل بتواند آن را به جا آورد. وکیل هم باید کسی باشد که برای انجام آن امر اهلیت داشته باشد.

در صورتی که وکالت مطلق باشد، فقط مربوط به اداره کردن اموال موکل خواهد بود.

وکالت ممکن است به طور مطلق و برای تمام امور موکل باشد یا مُقَید و برای امر یا امور خاصی.

وکالت ممکن است مجانی باشد یا با اجرت.