هرگاه تمام شرکاء به تقسیم مال مشترک راضی باشند، تقسیم به نحوی که شرکاء تراضی نمایند به عمل میآید؛ و در صورت عدم توافق بین شرکاء حاکم اجبار به تقسیم میکند، مشروط بر اینکه تقسیم مشتمل بر ضرر نباشد که، در این صورت، اجبار جایز نیست و تقسیم باید به تراضی باشد.