ماده ۶۰۷ قانون مدنی

ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می‌سپارد برای آنکه آن را مجاناً نگاه دارد.

ودیعه‌گذار مُودِع و‌ ودیعه‌گیر را مُستودِع یا امین می‌گویند.